Soms moet je je doelen aanpassen vanwege verschillende redenen, hoe vervelend dit soms ook kan zijn.
Doelen stellen
Ik houd van doelen stellen, mezelf uitdagen en er helemaal voor gaan. Zo had ik aan het begin van dit jaar mijzelf het sportieve doel gesteld om mee te doen aan een triatlon. Niet een hele, maar een halve, dat leek mij echt super gaaf. Aan de hand van dit doel heb ik samen met mijn trainer subdoelen gesteld. De subdoelen zijn eigenlijk kleine stappen, zodat je steeds een succesmoment hebt. Aan die subdoelen hebben mijn trainer en ik stappen gehangen: wat heb je nodig, van wie en wanneer? Maar ook wat ga ik hiervoor doen? Eigenlijk benader ik mijn sportieve doelen op dezelfde manier als ik doe voor mijn zakelijke doelen van mijn bedrijf.
Tegenslagen onderweg
Onderweg naar de realisatie van mijn doel kwamen we verschillende obstakels tegen; geen probleem, want ik houd van obstakels. Eén obstakel was echter wel een hele lastige, eentje die wij niet zomaar konden overwinnen, het dicht zijn van zwembaden in de buurt. Zelf de hekken van het buitenzwembad bleken potdicht te zitten en te blijven. Nu was er nog een optie om in open water te gaan zwemmen, maar ik houd ECHT niet van koud water en buiten zwemmen in de winterperiode zag ik helemaal niet zitten, dus deze optie heb ik gauw van tafel geschoven. Gelukkig kon ik wel buiten hardlopen en dat ging steeds beter. Ik heb de hulp van de fysio ingeroepen om mij te helpen nog efficiënter te kunnen hardlopen. Het onderdeel fietsen trainde ik op mijn sportieve stadfiets en ook daar boekte progressie. Ondertussen begon wel mijn knie steeds meer te zeuren. De pijn na het lopen bleef steeds langer hangen. Op aandringen van mijn fysio toch maar even een bezoekje gebracht aan het ziekenhuis voor een foto.
Er werd een bommetje onder mijn doelen gelegd
Vol goede moed en ervan overtuigd dat dit probleempje snel weer opgelost zou zijn, ging ik op weg naar het ziekenhuis. Het was vast slechts een kwestie van ‘schoonmaken’ en weer doorgaan.
Helaas dacht de arts daar toch anders over. Stoppen met hardlopen en springen was zijn advies.
Gelukkig luisterde de arts echt naar mij en wilde hij meedenken. Wel gaf hij heel duidelijk aan, dat als ik ouder was geweest, ik zeker in aanmerking zou komen voor een nieuwe knie. Goed dat was niet het nieuws dat ik wilde horen en het legde tegelijk een bommetje onder mijn doelen voor dit jaar. Ik moest even slikken, maar de arts vertelde mij dat er andere opties waren die misschien zouden kunnen, maar dat wij het daar op een later tijdstip over konden hebben. Maar wat nu?
Balen van een tegenslag mag
Ooit heb ik van iemand het wijze advies gekregen dat je best mag balen van een tegenslag, of misschien dat je zelf wel even moet balen. Spreek wel van tevoren met jezelf af hoelang deze baalmodus mag duren en ga daarna opzoek naar alternatieven. Deze regel hanteer ik ook in mijn bedrijf en dus ook in mijn persoonlijke doelen.
Na mijn baaldag ben ik opzoek gegaan naar wat wel kan; welke mogelijkheden liggen er nog en welke past dan het beste. Natuurlijk baal ik nog steeds van deze tegenvaller en zal ik het roer niet helemaal omgooien. Trainen met fietsen en zwemmen kan ik nog steeds.
Vallen op opstaan
Vol goede moed heb ik in het weekend een racefiets gekocht en ben vol aan het oefenen gegaan. Dit ging wel met vallen en opstaan, want het is toch wel een dingetje dat vastklikken met je voeten en ze daarna weer loskrijgen.
En zo zal het altijd blijven gaan, in je werk, in je sport en in je privéleven. Balen mag, maar blijf er niet in hangen. Zoals het spreekwoord zegt; waar een deur dichtgaat, gaat er altijd weer een raam open. Het is aan jou wat je ermee doet.
Recente reacties